«من تو او مرد او زن »
شعر، نیروی حال ، دائو دِ جینگ، سکون و... سکوت«من تو او مرد او زن »
شعر، نیروی حال ، دائو دِ جینگ، سکون و... سکوتدرباره من
کانال شعر و شعرخوانی‌ام در تلگرام :
https://t.me/ghazipooramir
ادامه...
اول نوروز روز جهانی شعر
بچه بودم دوست داشتم شاعر بشم. به یک دلیل ساده. به مادرم می‌گفتم : این شعرها و داستان‌ها و کتاب‌‌ها تمام نمی‌شوند. واقعا فکر میکردم شعرها به پایان می‌رسند. عالَمِ کودکی بود.
امروز ۲۱ مارس برابر با اول فروردین روزِ جهانی شعر مبارک!
کارِ شعر را
نه پایانی است
و نه ابتدایی
و شاعر چون باغبانی است
که دسته گُلی می‌سازد
بی‌آنکه بداند
آن را به دست که خواهد سپرد
یا بر پای که خواهد نهاد
شعرخوانی در کافه: شعرِ گربه
متنِ شعری که در ویدئو خوانده شده:
با درک کردن در جاده : این لب است
رِفلکسِ قاتل به هر حال کسی به لعنتِ خدا
از که به حالِ کسی سه تارش غروبِ این زمین
کجاست؟...می‌گردم
عقدالازدواج : رویِ بیضی حینِ خوردنِ لباس مثلِ مار
در چنین ساعتی تمام قد رویش مشق نوشتند
قاشقک هم استفاده از عکس‌ها از در که بسته به دهانِ تو
بروم بالا
شیرِ سنگی سرش را می‌رساند
هی اعلام می‌کنن ((موافق هرگز فراموش نمی‌شود ))
دورِ بزرگی-
راهی که باز...سر کردن در اختیارِ گوش تا بنفشِ خاکستری
آسانسورِ قدیمی با بلوز و شلواری که همسرم از جلیقه پا بگیرد
هم وول. هم شعرخوانی
در چه سالی که نداشت
کوچه پس کوچه‌ها تن لزره میشد از در که نه ... این پایین!
بُگذارید در خاک. عروسک دو شب افتاده
مثلِ پیاده-داروغه...عسل...مهرداد
چاقت-زمین / چون گذشته کم محلی ریخته از روسری به سرهایِ کوچه
به طاقی که مرحوم را مخفی کرد
- - -
امیر قاضی پور
وبلاگ نویسی و اتاقِ شعر
چی شد وبلاگ‌نویس شدید؟
سال ۱۳۸۲، در «فرهنگسرای سرو» در کنارِ پارک ساعی تهران که امروز «فرهنگسرای بانو» نام گرفته، جلسه ادبی به نام «اتاقِ شعر» داشتیم. تو این جلسه ادبی در سال ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳، جوان‌های شاعر که امروز جزو شاعرانِ حرفه‌ای ایران هستند، با هم تبادلِ ادبی و هنری داشتیم. جلسه شعرخوانی که با جلسات دیگر فرق داشت و کارهای آوانگارد، شعرِ آزاد و تجربی و آثارِ غیرمتعارف در آنجا زیاد خوانده میشد. بچه‌های جلسه، وبلاگ ( Weblog) داشتند و در وبلاگ، گزارش جلسه می‌نوشتند و شعرشان را در وبلاگ منتشر می‌کردند. من از « اتاق شعر» وبلاگ‌نویسی را آغاز کردم. وقتی سانسور بود و شعرِ امثالِ منو جایی منتشر نمی‌کردند. وبلاگ جایی شد برای شعر و یادداشت‌های روزانه. حتا ترویجِ شعر. اونوقت مثلِ امروز در اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی همه چیز سریع نبود. گاهی یک شاعر یک پُست را یک هفته تا چند هفته نگه می‌داشت تا نظرات مختلف را در وبلاگش داشته باشد. و بعد پُست بعدی.
برای بسیاری عجیب بود که ما شاعران، نویسندگان و اهل قلم، نوشته‌های حتا بلند و طولانی خود را در وبلاگ منتشر می‌کردیم. چون تنها فضا بود.
چقدر از پرشین بلاگ( Persianblog)، بدلیل سرویس بد و کُندی که داشت بدم می‌آمد؛ که آخرم تعطیل شد. سرویس بلاگفا( Blogfa )و بلاگ اسکای ( Blogsky) تند و سریع بودند؛ فضایی راحت برای وبلاگ نویسی بودند و هنوز هم هستند.
عملِ شاعرانه بازیگرِ تئاتر
این که بتوان دیگران را قادر به وانمود کردن دانست، خود بخشی از وانمود کردن است.
■ مشخصات فیلم‌تئاتر ملی: فلیبگ
National Theatre Live: Fleabag 2019
ژانر: کمدی
ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ:
Tony Grech-Smith, Vicky Jones
بازیگر:
Phoebe Waller-Bridge
کشور: انگلستان
زمان فیلم‌تئاتر: ۸۰ دقیقه
زبان: انگلیسی
زیرنویس چسبیده فارسی ( SoftSub) دارد
خلاصه تئاتر: نگاهی به زندگی زنی متفاوت به نام فلیبگ با سبک زندگی متفاوت. خانواده و روابط دوستی او دچار مشکلات فراوانی شده است و کافه‌اش هم به سختی به کارش ادامه می‌دهد. او متوجه می‌شود که چیزی برای از دست دادن ندارد.
جلسه سینماشعر و شعرخوانی
امیر قاضی‌پور:
تقدیم به چشمه رها شده یِ تو!
- - - - - - -
چشمه رها شده
اتصال‌ها که یکی شود برای هر اتصال
وقتی جدا می‌شویم برای بخشیدن
نگاه کن هرگز فکر نمی‌کردی به جنون‌هایی که یکی نشود
یکی نشود!
دعوت همه دیالوگ‌هایی که باید سرنگون شون
چشم‌هایی که هیچ وقت نشد!
از نیمه افتادن و نگاه کردن . نگاه نمی‌کردی وقتی که
هر کسی زیرِ سرِ جنون
دعوت همه یِ آدم‌ها ورایِ
هیچ وقت نشد
چَشمِ رهاشده
شعرخوانی در کافه‌ی شهرکتاب
علاوه بر ویدئویِ شعرخوانیم در جلسه سینماشعر ، متنِ شعرِ خوانده شده را در در اینجا می‌آورم:
رهایی در آب
یک گام / " آبِ رودخانه از سد می‌گذرد "
قطره قطران
سدِ آب تمامِ رودخانه را تَه می‌گیرد
سُرسُره می‌خورم از آب
به رویِ سیروان رها می‌شود
گاه آب با پلک زدن به ستوه می‌آید
شُرشُره آب می‌ریزد تویِ دامنِ دخترِ کوه
آب ... جمع شدن
فریادهایی که در گرما چون آب - جمع شدن
ابری شونده
با حقیقت / و آب / پوشیدن
از سودایِ طنین / و داد
قانون " آهسته " از زمان نما
ای جامِ تاریکِ انگشتانِ باز
سکونِ شب
سکونِ آب
ناخنِ کیست که می‌ریزد
رویاىِ آب
ای جام‌هایی که در فضا وجود دارد
- - -
امیر قاضی پور
یک لیوان آب
چه طور عکس‌ها باشد
پاروهایم را قایم می‌کنی
گدایی را که پس زده‌ای
شاید لنگه یِ دیگری را پیدا کنی
ناخن‌هایش به سایه‌ام می‌آید
یک گیلاس آویزان رویِ آب
رد خورَش نیست
"دریایی که قایمش می‌کنی"
بویِ ماهی پس می‌دهد
با خود ببرید به گوشه یِ دنج
"درست هجاهایِ کمتر"
پیراهنم را دوخته‌ام
- - -
امیر قاضی پور
تصویر : از فیلم High Art
کانال شعر و شعرخوانی در تلگرام:
T.me/ghazipooramir
آبانِ دوست داشتنی
چقدر آبان با بازیِ خزر معصومی در فیلم " باغ‌های کندلوس " دوست داشتنی بود.
حساب دنیا . شعری از ایرج کریمی
که در فیلم باغ‌های کندلوس توسط محمدرضا فروتن و خزر معصومی، خوانده میشه:
در دامنه‌ها ذهنی روشن دارم
و چه ساده است حساب دنیا
مثلاً: یک نارنج
به علاوۀ یک مشت خاک و نهر آب
- با درخت و سایه‌اش -
می‌شود حاصل:
آفتابِ عالم تاب!
حالِ خوب در چهارفصلِ سال
گل‌های بهاری، ماه پاییزی؛
نسیم‌های تابستانی، برف زمستانی
اگر چیزهای بی‌فایده خیال شما را به هم نریزد،
شما بهترین روزهای عمرتان را دارید
شعر بالا از موُمون است
از کتاب دروازه‌ی بی‌دروازه
فارسی‌ی : ع.پاشایی
دو ترجمه دیگر از شعر موُمون‌کان:
۱. ترجمه لینچ :
گل‌های خوشبوی بهار، ماه سیمگون پاییز؛
نسیم‌های خنک در تابستان؛ برف سفید در زمستان
دلت را از اندیشه‌ی بی‌حاصل آزاد می‌کند،
بهترین موسم زندگیت رسیده است.
۲. ترجمه شیبایاما:
صدها گل در بهار، ماه در پاییز
نسیم خنک در تابستان؛ و برف در زمستان؛
اگر ابر بیهوده در دلت نباشد
برای تو فصل خوبی‌ست.
از اندام و جایِ خانه و موزاییک‌هایِ خنک شده در پاییز
یک روز در دره‌هایِ خوبِ تنم
مرتب به اکلیل‌ها گیر می‌دادم
این جا که مینشینیو چشم‌هایت دارد باغ‌ها را می‌بیند
از اندام و جایِ خانه و موزاییک‌هایِ خنک شده در پاییز
عاشق هر چیزی خواهم شد که نخواهم پوشید
یک اجاره‌نشین
اگر ماهی باشد
هوایش تنگ‌تر می‌شود
اکنون رویا دخترم؛ آب می‌خواست از نیلوفر و سزار
نازکی یا خنکیِ جا به جا نشدن در تابستان همراهم بود
- - -
امیر قاضی‌پور
کانال شعر و شعرخوانی در تلگرام:
https://t.me/ghazipooramir
هشت هایکوی پاییزی
۱
آغاز خزان
چیست که فالگیر
چنین شگفت‌زده به آن نگاه می‌کند؟
۲
بیش از پارسال
حالا احساس تنهایی می‌کنم؛
این شامگاه پاییز
۳
شمعی به دست دارد
رنگ می‌بازد
داوودی زرد
۴
ماه در بالای آسمان،
به روشنی می‌گذرد
از خیابان فقیرِ شهر
۵
گلبرگ‌های گیلاس فرو می‌ریزند
آب خزانه‌ی برنج
ستاره، ماه، شب
۶
روی پاراوان طلایی
جامه‌ی دیبای کیست؟
باد پائیزی
۷
در عمقِ آبِ گرم
پاهایم را می‌بینم
این صبح پاییزی
۸
یکی آمد
به دیدار کسی،
یک شام‌گاهِ خزان
هایکوهای بالا از شاعر ژاپنی " یوسا بوُسون " ( ۱۷۸۴-۱۷۱۶) است.
با ترجمه ع.پاشایی
هر روز باید یک شعر خوب خواند
گرما به شکلی که گاز می‌گیرد
دو شعر از امیر قاضی پور
شعر- ۱
در میانِ یک دسته خوشه یِ انگور،
دریچه یِ جمجمه
و ظرفِ چینی.
در خواب " چه صدایی"
فرو رفته عقربه‌ای .
یک دسته زمین از مقبره
بر صفحه‌ای از اشیاء ، پرندگانِ کوچک
شعر-۲
" خوردگی "
چه دره‌هایی
هوا باز می شد و
دورشان می گردد.
از اخبار تو از نویدها
گرما همه چیز را تماشا می‌کرد.
از نو از لایِ بی کسی
جامه یِ آتشین را گُل ها در هم صحبتیم.
در زمانی نگاهشان می‌کنیم.
در هاله یِ اغلب پره‌‌هایِ جوان
به نفسِ هم باز باشی
تصویر : از فیلم مردمانِ پرنده ( Bird People)
کانال شعر و شعرخوانی در تلگرام:
https://t.me/ghazipooramir
بدن،رفته / درخت،جاودانه
□ سیلویا پلات:
"پدر
این هوای سنگین کُشنده است
من آب تنفس خواهم کرد"
□ امیر قاضی پور :
ضربدر زدن ضربدر زدن
لاله‌ها در وهله یِ اول
خون از بدنم می‌رفت
جعبه فقط آینه
بازیافتت چروک یافته / بدن،رفته درخت،جاودانه
از میانِ انگشتانم ضربه زدنِ هوای تازه
آن ها حتا توی آن تُنگ شیشه‌ای حتا ماهی نیستند
تشدید نیست در میانِ انگشتانم در میانِ مه
دندان‌هایِ زرد از میانِ اکسیژن،
تنم را به جراحان بسپر / مرا تسخیر برایم چنگ یا سَم بیار
تمام روز بمیرن خوراکی‌ها تمام روز لاتین هجاهای نامفهوم
کلیسایِ یک درخت
داربست‌های نادیده / بلوایِ سبزها
بی رنگ مثلِ پوستِ دهان
ماهی هم بی‌رحم است
شاتوت هم غروب‌ها را رنج می‌برد
رنگ پریدگیِ شاتوت‌ها دیدنی نیست
خونِ همه از بدنشان
مهم نیست بشقابهای بیمارستان نفسِ مُردگان داشته باشد
میل به کشته شدن
در آب، جیغ می‌کِشن
تصویر: نیکول کیدمن در نقش ویرجینیا وولف در فیلم ساعت‌ها (۲۰۰۲)
گفتار من خونی جاری نمی‌کند
۱. شاعری که از یک خویِ انسانی و حساس به یک آدمکش و خون‌ریز تبدیل میشه. شخصیت " لارنس " در فیلم سه ساعت و ۴۷دقیقه‌ای لارنس عربستان. در جایی که وقتی یک انسانِ عرب از قبیله‌ای ، برای آب، عرب قبیله دیگر را می‌کُشه متاثر میشه. در جایی از فیلم، لارنس وقتی مجبور میشه یک قاتل را در بیابانِ عربستان بکُشه و قصاص کنه، تا درگیری قبیله‌ای اتفاق نیفته دوباره متاثر میشه و از کُشتن یک انسان بشدت ناراحت میشه. به مقامات بریتانیا میگه بعد از این حوادث و کُشتن یک انسان، دیگر نمی‌خواد در عربستان کار کنه. اما لارنس در جایگاه خودش می‌مونه و در عربستان، این بار فرمانِ حمله و کُشتن می‌ده. همان لارنسی که نمی‌کُشت. ورنر هرتزوگ در فیلم ملکه صحرا ، شخصیت لارنس را دوباره تصویر می‌کنه بعد از لارنس عربستان. بدونِ زن‌ها فیلم نمیشه ساخت. اما لارنس عربستان بدونِ هیچ بازیگر و شخصیت زنی ساخته شده
۲. مانی شاعر و پیامبر : گفتار من خونی جاری نمی‌کند،
دستان من هیچ شمشیری را لمس[ تبرک] نخواهد کرد نه حتا ...کارد قربانی کنندگان، و نه هیزم هیزم شکنان را!
۳ . فقط دو موجود در صحرا بهشون خوش میگذره: بدوی ها و خدایان. و تو هیچکدوم نیستی...
- لارنس عربستان ( Lawrence of arabia) ، دیوید لین، 1962
صدایی از چارچوبِ شیشه‌ها
اُردکی
جایی برای بازی.
بی نهایت
هنگامِ سایش
پلک می‌گُشاید
«همه لبخندی»
مگر با نوشیدنِ دهانی سر می‌زَنَد
مانند شیرشان،در میانِ ما حائل.
خونِ یکی مثلِ گرمک‌ها
" صدایی از چارچوبِ شیشه‌ها "
در اعتقادِ آبی رفتنِ کفش‌ها
نه می‌راند نباریده گرم می‌کند
- - -
امیر قاضی پور
ترجمه یک شعر از فارسی به انگلیسی
شعر در به یادآوری است
سه دفتر شعرِ امیر قاضی پور
الیت
جانِ پرنده‌ای از حشره‌هایِ بلند
واسازیِ هوایِ بیرون از خانه
زیباییِ نقص . نقدی بر شیوه شعر نوشتنِ امیر قاضی پور
و کانال شعر و شعرخو انی در تلگرام:
T.me/ghazipooramir
بی صورت است نوازشِ چشمانی از ستون‌ها
بهتر از نام‌هایِ من / کوری بر دیوار آویزان است
" پژواکِ دروغ "
تمامِ نشانی‌ها / و من پیشانیم
و سنجاقکِ بی‌شمار
بی معجزه آمدنِ زمستان
جز راه خودش پرواز می‌کرد
بیدِ مجنونی که همچون ستارگان می‌درخشد
یخ زده خونت / خونِ نمناک
دعوتی نیست که در صخره یِ قرارش
خاکستر و خاشاک چون خون چکان
ناقوس انگار صبح نرسیده است
کافه در ساحل است
در حلقه می‌آورد .
دست بر چشم هایم می‌گذاری
بی صورت است نوازشِ چشمانی از ستون‌ها
چقدر جایِ خالیِ دست گذاشتن رویِ سینه
- - -
امیر قاضی‌پور