شاعری به نام شیوا ارسطویی و شعرِ متفاوت

بهنام ناصری : بحث پیرامون شعر زن در یکی دو دهه‌یِ اخیر پرونده‌ای مستقل می‌طلبد. به ویژه پس از تحولی که در شعر فارسی پدید آمد؛ یکی از اولین زنان متفاوت نویس شعر فارسی جدای از شخصیت قصه نویسی‌اش، شیوا ارسطویی بود. شما این طور فکر نمی‌کنید؟

هوشیار انصاری‌فر : بله؛ قطعاً همین طور است. اما واقعیت این است که او یک خط در میان شاعری را جدی گرفته و انرژی و زمانی را که صرف قصه نویسی کرده، هیچ وقت صرف شاعری نکرده؛ اما شعر او را نمی‌توان نادیده گرفت؛ مهم‌تر از همه به دلیل پیشگامی‌اش. ارسطویی اولین مجموعه‌ای را چاپ کرد که تعدادی شعر زبان در آن بود. «گم» دو سه سالی قبل از «خطاب به پروانه‌ها» چاپ شد. چند شعر خوب داشت. به خصوص خود شعر «گم» که شعر مهمی بود. او شاعر بهتری می‌توانست باشد اگر شاعری را جدی‌تر می‌گرفت.


گفتگوی بهنام ناصری با هوشیار انصاری‌فر را طی سالها دوست دارم. نظرات شفاف و منتقدانه دوستمان هوشیار. با این تقسیم‌بندی جنسیتی (یکی از اولین زنان! متفاوت نویس) موافق نیستم.