سیگار نکشیدن

شهرکتاب همیشه یک محیط آرام ، دنج و فرهنگی بوده و هست. طی دو دهه که از فروشگاه‌های شهرکتاب، خرید کردم و با کارکنان آن دوستی دارم. کتاب‌فروش‌هایی که خودشان نیز اهلِ شعر ، هنر و ادبیات و حتا نویسنده هستند. فقط یک نکته آزاردهنده. وقتی می‌بینم بچه‌‌های شهرکتاب، به بیرون از فروشگاه آمدند و در حالِ سیگار کشیدن در معبرِ عمومی و پیاده‌رو هستند. تصویر زیبایی نیست. کدام فرهنگ؟ به یک عنوان یک شهروند ایرانی دوست دارم به فضای عمومی احترام بزاریم. کلِ شهر شده ته سیگار. ضرر سیگار فقط برای سیگاری‌ها نیست. میلیون‌ها نفر غیرسیگاری. خطرات مرگ و امراض را می‌دانیم.
شهرکتاب بدونِ سیگار کشیدن. محیط زیست برای همه است. فراتر از شهرکتاب. جای جایِ ایران. دنیای بدونِ سیگار سخت نیست. غرور و خودخواهی را می‌توان کنار گذاشت.

آزار و اذیت سیگاری‌ها

لعنت واژه خوبی نیست.  اما نمی‌تونم لعنت نفرستم به جماعت سیگاری که در هر کجا بخصوص در اماکنِ عمومی و جلویِ بچه‌ها سیگار می‌کشند. تویِ پارک هم جایِ تنفس نمی‌زارن و تو پارک هم دود می‌خورند! و به همه مردم ضربه می‌زنند. به چه حقی به دیگران آسیب می‌زنید؟
در جایی خواندم والت دیزنیِ معروف که کلی انیمیشن خوب تهیه کرده ، با اینکه اهلِ سیگار کشیدن بوده ، هیچ وقت کسی سیگار کشیدن والت دیزنی ( Walt Disney ) را در ملاعام ندیده و او هیچ وقت جلوی بچه‌ها سیگار نمی‌کشیده.  همین دو نکته را اگر سیگاری‌ها رعایت کنند.
رنجِ منی که سیگار نمی‌کشم و کل شهر شده جولانگاه سیگاری‌های لعنتی. شما حق ندارید در اماکن عمومی و جلوی بچه‌ها سیگار بکشید.

رابطه سیگار و کثیفیِ شهر

تهران خلوته.  شهرِ خالی شده از سکنه‌ در نوروز. ‌اما ته‌سیگارها هنوز هستند.  در همه جا . کف کوچه و خیابان و پل هوایی. این چه حقی هست که سیگاری‌ها به خودشون حق می‌دهند کل شهر را حتا در روزهای خلوت کثیف کنند. این چه زورگویی از جانب سیگاری‌ها هست که در مکان‌های عمومی سیگار می‌کشند. و به همه مردم ضربه و آسیب می‌زنند. ممنوعیت سیگار کشیدن‌ در مکان‌های عمومی چرا اجرا نمیشه.  فقط هم کافه و رستوران نیست. مکان‌های عمومی، کوچه و بازار و خیابان هم هستند.  بدونِ طعنه، چرا سیگاری‌ها به خودشون اجازه می‌دهند به ما میلیون‌ها نفر غیرسیگاری آسیب بزنند. شهر را با ته سیگار و دود آلوده کنند. حتا تو‌ پارک هم انبوه ته سیگار می‌بینیم. انصافا فکر کنیم. وجدان داشته باشیم.  بجای حجاب اجباری، باید  قوانین راهنمایی و رانندگی را بدونِ چون‌و‌چرا رعایت کنیم تا مرگ‌و‌میرِ رانندگی و حوادث جاده در ایران در سال، برابر با ۲۷ کشور اروپایی نباشه.  قوانین زوریِ حجاب اجباری باید و‌باید لغو بشه. قانونی که مردم هم بعد از زن‌زندگی‌آزادی دیگر به آن پایبند نیستند. قوانینی مثلِ نکشیدن سیگار در اماکن عمومی و رعایت قانون راهنمایی و رانندگی را باید آموزش داد تذکر داد .‌ قانونهای ایدئولوژیک و‌ هزینه‌زا مثلِ حجاب اجباری و انواع محدودیت‌ها کارکرد ندارند. قوانین درست و اصولی مثلِ رعایت قانونِ راهنمایی و رانندگی را باید از مهدکودک و‌خردسالی ترویج کرد . بایدِ ایجابی و نه زوری.