سیگار کشیدن جلویِ کودکانِ تازه بدنیا آمده؟!

کودکی فضایی خالیست
مثلِ آغازِ جهان
- در انتهای فیلم Anselm ساخته ویم وندرس



تو محله ما ، ابتدای خیابان ولیعصر در محله مختاری، چهار پنج باری مردی را می‌بینم که دو کودک را سوار دو کالسکه چسبیده بهم کرده است و هر بار با وجودِ بچه‌ها، سیگار می‌کشد.  حتا وقتی کاملن  نزدیک دو کودک میشود هم سیگار را رها نمی‌کند. خواستم برم طرف مرد، که احتمالن پدربزرگ این دو کودک است، ازش با احترام بخوام جلوی این دو کودک سیگار نکشد. نتونستم برم جلو. گفتم شاید دعوا بشه من سراپا اشتباه.  سیگاری‌ها به چی چیزی رحم می‌کنند؟ خودشون؟ خانواده؟ محیط‌زیست؟ اینجا دیگه قضاوتم مطرح نیست. وقتی صدمه زدن با دود سیگار، معادل خود سیگار کشیدن برای افراد غیرسیگاری است. انسان بودن زیادم سخت نیست. بابا! این سیگار را رها کن. سیگار اسمش رهایی و آزادی نیست. دیگران را اگر ببینند.
والت دیزنی که کلی کارتون و انیمیشن ساخته، از سیگاری‌های قهار بوده. اما والت‌دیزنی هیچ وقت جلوی بچه‌ها سیگار نکشید. و کسی هم ندید بکشه.

آزار و اذیت سیگاری‌ها

لعنت واژه خوبی نیست.  اما نمی‌تونم لعنت نفرستم به جماعت سیگاری که در هر کجا بخصوص در اماکنِ عمومی و جلویِ بچه‌ها سیگار می‌کشند. تویِ پارک هم جایِ تنفس نمی‌زارن و تو پارک هم دود می‌خورند! و به همه مردم ضربه می‌زنند. به چه حقی به دیگران آسیب می‌زنید؟
در جایی خواندم والت دیزنیِ معروف که کلی انیمیشن خوب تهیه کرده ، با اینکه اهلِ سیگار کشیدن بوده ، هیچ وقت کسی سیگار کشیدن والت دیزنی ( Walt Disney ) را در ملاعام ندیده و او هیچ وقت جلوی بچه‌ها سیگار نمی‌کشیده.  همین دو نکته را اگر سیگاری‌ها رعایت کنند.
رنجِ منی که سیگار نمی‌کشم و کل شهر شده جولانگاه سیگاری‌های لعنتی. شما حق ندارید در اماکن عمومی و جلوی بچه‌ها سیگار بکشید.