در کجا فیلم می‌بینید؟ خانه؟ مکان‌های عمومی؟

اینکه میشه در هر کجا بواسطه وسایلی مثلِ تلفن همراه فیلم دید، عالیه. اما وقتی در ایران، بواسطه سانسور نمیشود فیلم‌های جدید و قدیم سینمای جهان را در سینما روی پرده بزرگ دید، ناراحت کنندست. در حالیکه ظرفیت سینماهای ایران در صندلی‌های خالی‌ست که هرگز پُر نمی‌شود. محروم بودن از لذتِ دسته‌جمعی دیدنِ فیلم‌ها در ایران، کم از جنایت نیست. در جایی که فیلم‌های سطحی و مبتذل امثالِ رامبد جوان روی پرده سینماست.


گزارش سایت Quartz از نظرسنجی‌ نتفلیکس با دامنه‌ی آماری بیش از ۳۷٬۰۰۰ نفر از ۲۲ کشور مختلف شامل آمریکا، برزیل، فرانسه، آلمان، مکزیک، استرالیا، هلند، کره جنوبی، اسپانیا، سوئد، تایوان، تایلند و ترکیه درباره‌ی عادات تماشای فیلم و سریال در مکان‌های عمومی

یافته‌های کلیدی

 ۶۷٪ از افراد در سراسر جهان اعلام کرده‌اند که فیلم و سریال را در مکان‌های عمومی تماشا می‌کنند.

۳۷٪ در محل کار و ۱۲٪ در دستشویی‌های عمومی به تماشای فیلم و سریال می‌پردازند.

 ۴۵٪ از این افراد گفته‌اند که متوجه شده‌اند کسی در حال نگاه کردن به صفحه نمایش آن‌ها بوده است.

 ۱۸٪ از آن‌ها اذعان کرده‌اند که در حین تماشای فیلم یا سریال در مکان‌های عمومی احساس شرمندگی کرده‌اند.

 ۱۱٪ از افراد گفته‌اند که به‌دلیل نگاه کردن به صفحه نمایش دیگران، داستان فیلم یا سریال برایشان لو رفته است.

 ۲۷٪ از افراد گفته‌اند که در مکان‌های عمومی با غریبه‌ها درباره محتوای در حال پخش صحبت کرده‌اند.

به نظر شما این آمار در ایران به چه صورت است؟! 

سریال دیدن مثلِ غذا خوردن مثلِ نوشیدن

« اتاقی‌از آنِ خود » فقط برای زنان نیست. مردان هم اتاقی برای خود می‌خواهند. فضای خالی، سکون و سکوت.



فیلم " ماه کامل در پاریس" به کارگردانی اریک رومر، بر اساس ضرب‌‌المثل : کسی که دو تا همسر دارد روحِ خودش را از دست می‌دهد ولی آن که دو خانه دارد عقل خود را می‌بازد.




چند ماهه اخیر، سریال و فیلم زیاد دیدم.  تقریبن بدونِ خستگی. سریال دیدن مثلِ تجربه زندگی روزمره است. موقعی که تشنه هستید آب می‌خورید و وقتی گرسنه هستید، غذا می‌خورید. یا موقعِ خستگی استراحت می‌کنید. فقط موقع سریال و فیلم دیدن، جانِ هر کسی دوست دارید، فقط یک کار انجام بدهید. موقع غذا خوردن غذا بخوریم. موقع سریال دیدن وقت غذا خوردن نیست.