فیلمی سرشار از «طنینِ رحمت» و زیباییِ لحظه

دختر و عنکبوت ، فیلمی در باب بارقه‌های زیبایی، دوتایی‌ها، خاطره‌گویی‌ها و فشارِ موقعیت یا آن‌طور که آدرین مارتین میزانسن را تعریف می‌کند: «هنر بدن‌ها در فضا». فیلم درباره‌ی چیزها و فیگورها است، یک سمفونیِ چشم‌نواز و شنیدنی، والس‌هایی برای رقص نور و دوربین، همان چیزی‌ست که مکاس در باب ثبت زیبایی به ما گفته است، بودن‌ها و نبودن‌های‌مان، «روزی باهم بودیم و....»، فیلم «دختر و عنکبوت» فیلمی‌ست سرشار از «طنینِ رحمت» و زیباییِ لحظه.


یادداشت بالا در ارتباط با فیلم The Girl And The Spider ، از دانیال زین‌العابدینی‌ست؛ در پیوند با نظرِ آدرین مارتین عزیز که هر نوشته‌ای از او منو به وجد و شادی میاره. به اندازه فیلم‌های محبوبم، نقد، تفسیر و خوانش‌هایی هست که با آنها فیلم‌ها را در حافظه دارم.  نقد به مثابه یک اثرِ هنری. نگاهم به زندگی از دریچه همین نوع فیلم‌هاست.
از Strange Little Cat تا In The City Of Sylvia و The Girl And The Spider. هیچ تقدسی نیست؛ اما فیلم‌ها مقدسند. خالیِ خالی ، تُهیا و این فیلم‌ها منو درگیر می‌کنه. 




تو حالِ خوب می‌رسم به این خبرِ متاثر کننده. خیلی سینمایی می‌تونه باشه. خدای بزرگ دائوی بزرگ.  خدایی که بزرگترین مشخصه تو سکوت‌ه.
خبر از سایت خبرآنلاین :
۱۷ سال شکنجه سفید یک دختر توسط بهزیستی

روایت مدیر کمپین معلولان از یک اتفاق هولناک/ دختر تندرست، ۱۷ سال در میان معلولان ذهنی نگهداری شده

اسنادی که به کمپین معلولان رسیده و صحت آنها تأیید شده نشان‌ می‌دهد دختری تندرست که به دلیل نداشتن‌ سرپرست سال‌ها پیش به بهزیستی‌ سپرده شده بود از ۳ سالگی به مدت ۱۷ سال در مرکز خیریه نرجس در میان معلولان ذهنی نگهداری شده است.

بهزیستی فارس با اطلاع از عدم معلولیت فاطمه، او را ۱۷ سال در بین معلولان ذهنی نگهداری می‌کرد

فاطمه در اعتراض به این وضعیت بارها اقدام به خودزنی، خودکشی و حمله به مراقبان کرد.