زشتی‌هایِ اَوِستا کتاب زرتشتیان

مجازاتهایی که در ایرانِ باستان در دوره ساسانیان وجود داشته، آیا توهین به خود دین نیست؟

جالبه که مترجم و گزارشگرِ اوستایِ زرتشتیان بفارسی زنده‌یاد ابراهیم پورداود این نوع مجازاتهای وحشیانه و غیرانسانی مثلِ انواع اعدام‌ها و شلاق زدن را در اوستا، اغراق‌آمیز دانسته که با جریمه دادن و توبه در برخی جاها همراه بوده. آخر چطور کسی که چند صد ضربه شلاق تا چند هزار ضربه شلاق  میخورد ، اصلا می‌تواند به زندگی برگردد؟!
وقتی در آیین زرتشت، قربانی کردنِ حیوانات به طور مطلق ممنوع شده، چطور ممکن است انسان را قربانی کنند؟! با چند هزار ضربه شلاق بخواهند انسانی را رام و مطیع و فرمانبردارِ حاکمان کنند! و آیا اینها جعلیات نیست که رهبرانِ تندرویِ زرتشتی( موبدان) که امثالِ مانیِ پیامبر و شاعر  را کُشتند، جعل نکردند و باعث نابودی ایران نشدند؟

دین هیچ وقت به تمایلِ انسان نیست و نباید باشد . باید ایجابی . باید از امیالِ خود کم کنیم . اما آیا شکنجه دادن و کیفر دادن به نام دین زرتشت، باعث توهین به به آیینِ زرتشت نیست؟ اهورامزدا فرمانِ چند هزار ضربه شلاق و انواعِ مرگ‌های دهشتناک را صادر کرده؟! بخش وندیداد که قوانین و مجازاتهای دینی را شامل می‌شود،  قبل از اشو زرتشت ، شکل گرفته است.

آیا زرتشتیِ ایرانی یا غیرایرانی، تن به قوانینِ ضدانسانی و خشونت‌آمیز می‌دهد و آنرا قبول دارد؟ قوانینی که در دورانِ" پریود زنانه"  در اوستا هست، زن‌ستیزی نیست؟ چطور از گات‌ها ( سروده‌های زیبای زرتشت) به زشتیِ وَندیداد رسیدیم؟ همین قوانینِ سختگیرانه و ضدانسانی باعث نشد سپاه اعراب در فتح ایران موفق باشند و دین خود را که به ظاهر آسانتر می‌آمد، دینِ رسمی کشور کنند(؟). آیا اوستا نیاز به پالایش و پاکسازی ندارد؟ واقعن سوال دارم .
مشخص است که امروز مجازاتهای وحشیانه در اوستا اجرا نمی‌شود. اما چرا باید کتاب اوستا که یک کتاب چندساحتیِ شعری-ادبی-اسطوره‌ای زیباست را با بخشِ جنایتبار وَندیداد در اوستا همراه کنیم.