۱. رسانهها فقط با ندیده انگاشتنِ هر آن چه به آنها معترض است سیطره مییابند و شعر به این دلیل ساده که وجود دارد اعتراضیست نسبت به رسانهها زیرا وقتی رسانهها دغدغهای جز کمیت ندارند ، شعر نمایانگرِ کیفیت است. رسانهها اخبار روزاند ، تماما اخبار روز ، و شعر چنین زمان حالی را به سخره میگیرد .
از همین رو ، شعر کانونِ مقاومتِ زبانِ زنده در برابرِ زبانِ مصرف شده ، کاسته شده و تک معناییست . شعر حیاتِ زبان است بی آن که نیازی به تایید داشته باشد ؛ شعر طبیعتا این گونه است ، فی النفسه ، به دلیل وضعیتی که دارد ، زیرا چیزی هست که شعر را به پویایی وا میدارد ، شعر را بی وقفه فعال میکند ، چیزی که سرچشمه آغازین است .
آیندهیِ شعر این است که سرچشمهیِ آینده باشد ، زیرا شعر پیوسته یک آغاز است. - برنار نوئل ( شاعر فرانسوی) . فارسیی : عاطفه طاهایی
۲. کم اخبار گوش میدم یا میخوانم یا میبینم. چون اخبار از کانالها ، چیزی جز اخبارِ گزینش شده نیست برای حال خراب کردن. یک خبرِ میراثفرهنگی یا خبرِ محیطزیستی که خوب کار شده باشد را به خبرهای سیاسی کانالها و سایتها ترجیع میدهم. تکتک ما شهروندان خبرساز هستیم اگر فقط نظارهگرِ تحولات نباشیم و خودمان فعال باشیم.
خواستم تو این پُست از بچههای رادیو فردا گلایه کنم . انتقاد کنم که یکسویه در مورد اسرائیل و فلسطین، اطلاعرسانی میکنند. تو هفته چندباری که رادیو فردا گوش میدم، میشنوم رادیو فردا یکطرفه در تمام بخشهای خبریاش ، بطورِ مکرر اعلام میکند که حماس یک گروه تروریستی و افراطی از نظرِ آمریکا و اتحادیه اروپاست. خب! این درست! اون ورِ قضیه که اسرائیل است چرا محکوم نمیشود؟ طبقِ قوانینِ جهانی، اسرائیل یک کشورِ اشغالگر، آپارتاید و تروریستی است. چرا رادیو فردا که حرفهای است، بطور مکرر برای اسرائیل، این عناوین را استفاده نمیکند. شهرکسازیهایِ غیرقانونی در سرزمینهای اشغالی به اضافه استفاده همهجانبه از خشونت در کنارِ نژادپرستی را چطور راحت از کنارش رد میشوید! حتا کشورهای اروپایی و خود آمریکا ، دیگر نمیتوانند جنایتهای اسرائیل را کتمان کنند. جالب است که رادیو فردا، وقتی با فعالانِ حقوقبشر مصاحبه میکند، آنها اَعمالِ جنایتکارانه و اشغالگرانه اسرائیل را محکوم میکنند. اما فقط حماس در بخش خبری، تروریست است . استاندارد دوگانه و متضاد. چون کنگره آمریکا پولِ رادیو فردا را میدهد، اسرائیل مثلِ حماس، تروریست و افراطی شناخته نمیشود. مگر در بخش تحلیل رادیو فردا . چرا خانم فرنوش رام ( خبرنگار ایرانی-اسرائیلی رادیو فردا ) یکطرفه از سرزمینهای اشغالی، گزارش میدهد و فقط برای اسرائیلیها دلسوزی میکند. چرا رادیو فردا، خبرنگار مستقل فلسطینی در فلسطین ندارد؟
سوال میکنم ،خبرنگارها و روزنامهنگارهای رادیو فردا، مثلِ رویا کریمیمجد که در ایران ، در مجله زنان کار میکرد و یک روزنامهنگار دلسوز در حوزه زنان است، یا کسانی مثلِ محمد ضرغامی، بابک غفوری آذر، نسرین افشار، هومن عسگری ، هانا کاویانی، ایلیا جزایری، فرشته قاضی و ...الهه روانشاد، با این رویکرد رادیو فردا موافق هستند؟ یا ساکت هستند و به جایی برنمیخورَد!
مشکل این است که فلسطینیها هم باید در رادیو فردا صدا داشته باشند. باید ایجابی.
۳. به اندازهای که از کاربدستانِ ج.ا به جهت سیاستهای ویرانگر، شکایت داریم ، از رسانههای آزاد هم از ناحیه اطلاعرسانی شاکی هستیم. بهترین کار کمتر گوش دادن و دیدنِ رسانههاست. صرفن نظارهگر بودن ، ما را اسیرِ رسانهها میکند. به خودم میگویم. به شمایی که این پُست را خواندید.