یک تصویر از" ژاله علو " در سریال " روزی روزگاری " یادم هست. جایی که رئیسِ راهزنان با بازیِ خسرو شکیبایی را مجروح پیدا میکند، بجای مجازات کردنش، به راهزن پناه میده و مداواش میکنه، برایش همسر پیدا میکنه و بخشی از خانوادش میشه. راهزن و غارتگر را دگرگون میکنه. جایی که مجازات نبود و همش اصلاح بود.
اعتراضِ "ژاله علو " یادمان هست که میگفت: عکس من را از دیوارنگاره میدان ولیعصر بردارید. بغضی در گلو داریم و سوگوار فرزندان این آب و خاک هستیم.